الان حدود یک سال است که خیلى خسته‌ام و این هفته آخر هم که دیگه دارم از پا مى افتم. چرا ؟ همیشه فکر میکردم کمى تنبلم اما حالا دقیقا حساب کرده‌ام و متوجه شده‌ام که خیلى کار میکنم
ببینید ما توى ایران ۷۲ میلیون جمعیت داریم که ۱۳ میلیونشان بازنشسته هستند پس میماند ۵۹ میلیون نفر. از این تعداد ۲۴ میلیون نفر دانشجو و دانش آموز هستند یعنى براى انجام کارها فقط ۳۵ میلیون نفر باقى میماند. توى کشور ۱۰ میلیون نفر هم توى ادارات دولتى مشغولند که خب عملا کارى انجام نمیدهند. پس براى پیشبرد کارها فقط میماند ۲۵ میلیون نفر. از این ۲۵ میلیون نفر هم ۴ میلیون آخوند و ملا و سانسورچى اینترنت و نماینده مجلس داریم ، پس فقط ۲۱ میلیون نفر باقى میماند و اگر توجه کنیم که ۱۷ میلیون نفر هم جویاى کار داریم یعنى کل کارهاى مملکت رو باید ۴ میلیون نفر انجام بدهند.
نیروهاى مسلح هم ۲ میلیون نفرند که باقى میماند فقط ۲ میلیون نفر. تعداد نفرات پلیس و وزارت اطلاعات هم ۹۰۰ ، ۶۴۶ میباشد که یعنى باقى میماند فقط ۱۰۰ ، ۳۵۳ ، ۱ نفر. باز توجه کنید که در مملکت ۸۷۶ ، ۶۴۹ بیمار داریم یعنى تعداد نفرات آماده به کار که همه کارها روى دوش آنان است میشود فقط ۲۰۰ ، ۸۰۶ نفر. حالا فراموش نکنید که ما ۱۸۶ ، ۸۰۶ نفرهم زندانى و ممنوع القلم و ممنوع التصویر و ممنوع الصدا و غیره داریم ، پس کل کارهاى مملکت افتاده روى دوش ۱۴ نفر. از این چهارده نفرهم ۱۲ نفرشان عضو شوراى نگهبانند پس کل کارهاى مملکت را باید ۲ نفر انجام بدهند، من و تو ، تو هم که دارى اینها را میخوانى .